سند: پنجاه و شش سال از حمله وحشیانه وهابیان افراط گرا به روستای تهیری واقع در حومه شهر خیرپور ایالت سند پاکستان می گذرد،در جریان این حمله وحشیانه نزدیک به 120 تن از عزاداران روز عاشورا در روستای تهیری توسط شمشیر و تبر به شهادت رسیدند.

نسل کشی شیعیان در ایالت سند پاکستان، دارای سابقه تاریخی مطابق با تاریخ ظهور اسلام در این سرزمین است و نخستین واقعه نسل کشی شیعیان در زمان خلافت منصور دوانقی خلیفه عباسی صورت گرفت و حضرت عبدالله شاه غازی از نوادگان حضرت امام حسن(ع) به همراه 40 تن از یاران خود توسط لشگریان منصور دوانقی به شهادت رسیدند.

از آن زمان تاکنون حملات مختلفی علیه شیعیان این منطقه صورت گرفته است و بسیاری از مناطق شیعه نشین این ایالت، یک به یک نابود و ویران گردیدند و بسیاری از شیعیان نیز به تقیه و مخفی نمودن مذهب و اعتقادات خود روی آوردند.

از آن زمان تا هم اکنون، عوامل بسیاری باعث قتل عام وحشیانه شیعیان این منطقه گردیده است که در راس آن میتوان به حمایت لابی ها و سران نظام پاکستان از قتل عام شیعیان اشاره نمود و گاهی نیز رهبران گروه های افراطی اقدام به تحریر کتب و جزوه هایی در تکفیر نمودن شیعیان می نمودند.

ظهور وهابیت در قرن هجدهم میلادی همچون نفت بر آتش عمل نمود و باعث تقویت افکار تکفیری گروه های افراط گرا در این منطقه شد و پس از حمله وحشیانه افراط گرایان وهابی به نجف و کربلا در قرن نوزدهم میلادی و قتل عام نزدیک به 5 هزار تن از شیعیان این منطقه، افراط گرایان وهابی در پاکستان خود را مجاز به حمله علیه شیعیان دانستند و واقعه حمله به شیعیان نجف و کربلا مجوزی گردید برای افراط گرایان وهابی در پاکستان.

فتواهای تکفیر شیعیان توسط رشید کنگو از علمای دارالعلوم دیوبند در همان قرن باعث شدت یافتن کشتار شیعیان در پاکستان گردید به صورتی که در 1944 میلادی نیز گروهی مذهبی با افکار تکفیری فرقه دیوبند به نام اهل سنت تشکیل گردید که ابتدایی ترین شکل گروه تکفیری تروریستی سپاه صحابه بوده است.

پس از تشکیل کشور پاکستان، این گروه نخستین گروهی بود که در جنگ علیه شیعیان وارد عمل شد و این گروه تکفیری در اولین سالهای پس از شکل گیری پاکستان در سالهای 1949 و 1950 به عزدارای شیعیان در شهر نارووال واقع در ایالت پنجاب حمله نمود، در سال 1951 میلادی اقدام به تشکیل کمپین علیه تمامی نامزدان شیعه مجلس محلی ایالت پنجاب نمود و در سال 1955 نیز در حملات مختلف علیه شیعیان در 25 منطقه مختلف ایالت پنجاب دهها تن از شیعیان را به شهادت رساند.

جنایات وحشیانه این گروه تکفیری به اینجا ختم نگردید و این گروه دو سال بعد یعنی در محرم سال 1957 میلادی دسته عزای حسینی در شهر مظفر گر را هدف قرار داد؛ و در سال 1958 میلادی نیز ترور شخصیت های شیعه کلید خورد و آغا محسن یکی از سخنرانان شیعه در شهر بکر ایالت پنجاب توسط اعضای گروه ترور گردید، پس از تمامی این حوادث، جنایات وحشیانه این گروه در سال 1963 میلادی به اوج خود رسید و این سال به عنوان خونین ترین و دردناک ترین سال برای شیعیان پاکستان قلمداد میگردد.

این گروه تکفیری در ژوئن 1963 مطابق با خرداد ماه 1342 با حمله به دسته عزای حضرت امام حسین(ع) در لاهور دهها تن از عزاداران را به شهادت رسانده و بسیاری را نیز زخمی نمودند.

اعضای گروه تکفیری همزمان با این جنایت، عزاداران حسینی در روستای تهیری واقع در حومه خیرپور را هدف قرار دادند و نزدیک به 120 تن از شیعیان مظلوم و عزادار این منطقه را به وسیله تبر و شمشیر ذبح نمودند.

اکنون با گذشت 56 سال از این حادثه دردناک و جنایت وحشیانه گروه های تکفیری وهابی، شیعیان پاکستان هنوز در راس اهداف گروه های تکفیری تروریستی قرار دادند و دولتمردان پاکستان نیز هیچگونه عبرتی از اینگونه جنایات نگرفته اند و حمایت خود را از گروه های افراط گرایی وهابی ادامه میدهند به صورتی که این گروه تکفیری در دهه 80 میلادی از یک گروه مذهبی موسوم به اهل سنت به گروه تروریستی مسلح به نام جنبش سپاه صحابه ارتقا یافته است و در دهه 90 میلادی نیز دو فرمانده بلندپایه ارتش پاکستان به نام های ژنرال اسلم بیگ و حمید گل نیز اقدام به مسلح نمودن گروه های تکفیری افراط گرا نمودند که سپاه صحابه بیشترین بهره را از این اقدام فرماندهان ارتش حاصل نمودند.

از دهه 90 میلادی تاکنون نزدیک به 25 هزار تن از شیعیان پاکستان در حوادث مختلف تروریستی به شهادت رسیده اند که 300 تن از آنان شامل پزشکان میشود، و امروز 17 خرداد ماه، پانزدهمین سالروز شهادت یکی از همین پزشکان شیعه به نام دکتر ثریا کهوسو است.

بررسی تاریخ نسل کشی شیعیان این نکته را به اثبات می رساند که کشتار شیعیان از دهه 80 میلادی آغاز نشده است و نه نتیجه سیاست های متقابل عربستان سعودی و ایران است، بلکه این جنایات نتیجه بغض و کینه تاریخی دشمنان اهل بیت(ع) علیه شیعیان است.