به گزارش راز نیوز| حسن مجتبی نویسنده خبرگزاری "samachar" در مقاله ای در خصوص ناپدید شدن و سپس قتل ساجد حسین سردبیر بلوچستان تایمز، نوشت: بلوچی نیست مگر آنکه ناپدید شده و این قوم با عبور از ربایش، شکنجه، جنازه های زخمی در حال طی کردن سفر تاریخی خود است. ناپدید شدن پسر بچه 10 ساله ای در سن 14 الی 15 سالگی که پدرش نیز ربوده شده است جای تفکر دارد. ساجد حسین شاید هیچگاه فکرش را هم نمیکرد که خودش نیز چون بقیه حکایت و داستان های واقعی اش از بلوچ ها روزی ناپدید شده و جنازه اش پیدا شود. چه کسی فکرش را میکرد که با فرار از شکنجه، آدم ربایی و ناپدید شدن های اجباری به دست ارتش و سازمان های امنیتی پاکستان و پناهنده شدن در کشور دیگر نیز کشته می شود؟ ساجد حسین سردبیر مجله بلوچستان تایمز که از اهالی روستای مند بلوچستان پاکستان از مناطق مرزی مشترک بین ایران_پاکستانی است که تا چند وقت اخیر نه تنها در زمینه قاچاق انسان و مواد مخدر مشهور بود، بلکه این همان مکانی است که در دوران ژنرال پرویز مشرف، منحرفان سیاسی بلوچ به همراه غلام محمد بلوچ به دست آژانس های اطلاعاتی پاکستان برای نخستین بار ربوده شده و به قتل رسیدند.

ساجد حسین سه سال قبل به دعوت پروفسور زبان بلوچی از کراچی به سوئد سفر کرده بود. منطقه ای که ساجد حسین در آن سکونت داشت در دهه 1990 به بزرگترین مرکز قاچاق مواد مخدر سازمان های امنیتی پاکستان تبدیل شده بود که این امر موجب ابراز نارضایتی و تهدید به ارسال پرونده به سفارتخانه پاکستان در سوئد از سوی دولت این کشور در صورت عدم پایان این کسب و کار آژانس های پاکستانی شده بود. در چنین مناطقی از سوئد، در طول یک دهه گذشته مردم مناطقی از پاکستان که از آنجا نیروی جهادی جذب می شود، در آن ساکن شده اند. علاوه بر آن، در این منطقه به همراه مافیای آفریقایی، چند گروه قاچاق کننده انسان نیز در حال فعالیت هستند. سازمان های امنیتی پاکستان به شدت از مجله خبری "بلوچستان تایمز" ساجد حسین نالان بودند و این وبسایت را در پاکستان مسدود کرده بودند. و علت این اقدامات از سوی ارتش پاکستان، پرداختن به موضوعات مواد مخدر، ربایش ها، مقاومت بلوچ و جنایات ارتش پاکستان در بلوچستان در بستر "بلوچستان تایمز" بودند که آژانس های پاکستانی را به سطوح آورده بودند.

حسن مجتبی در ادامه ابراز داشت: هرچند پلیس سوئد از اظهار نظری قبل از گزارش کالبد شکافی خودداری می ورزد، اما گفته است که طبق شواهدی که در بدن ساجد وجود دارد نشان می دهد مرگ او وابسته به "جرمی" است. اگر سه یا چهار روز قبل از روز جهانی آزادی مطبوعات، یک روزنامه نگار منحرف سیاسی بلوچ در کشور دموکراتیک سوئد و از امن ترین کشورها به قتل می رسد، قطعا این زنگ خطری برای منحرفین سیاسی و پناهندگان فراری از پاکستان ساکن در این مناطق است.

وی افزود: یکی از دوستان من که اکنون پس از مدت طولانی حبس و شکنجه در دیکتاتوری ضیاء الحق در پاکستان، به سوئد پناهنده شده است، گفت: هرچند هرگونه اظهار نظری در این زمینه زود هنگام خواهد بود، اما احتمال دست داشتن ارتش پاکستان در این قضیه نیز وجود دارد. این دیدگاه سازمان خبرنگاران بدون مرز که برای حمایت از روزنامه نگاران در اروپا فعالیت می کند، نیز است که ناپدید شدن ساجد و درگذشت او مربوط به کار روزنامه نگاری "بلوچستان تایمز" وی است. درصورت به حقیقت پیوستن تمامی گمانه زنی های ابراز شده، ناپدید شدن ساجد حسین روزنامه نگار منحرف سیاسی بلوچ و پیدا شدن جسد او در کشوری مانند سوئد، نشانگر این امر است که سازمان قدرتمند و مخوف ISI پاکستان نیز همچون ترکیه و ایران، هدف قرار دادن پناهندگان سیاسی خارج از کشور، افرادی که تفکراتی ضد سیاست دولتمردان دارند و به کشوری دیگر پناهنده شده اند را آغاز کرده است.

همانطور که پرویز مشرف دیکتاتور نظامی سابق در مصاحبه با وجاهت اس خان مجری شبکه خصوصی تلویزیون پاکستان گفته بود: "با دشمنان پاکستان می توان خارج از مرزها جنگید. همانطور که بسیاری از کشورهای جهانی این کار را انجام میدهند. ما هم می توانیم انجام دهیم. کی می فهمد که چه کسی چکار کرد!"

همچنین ژنرال حمید گل رئیس اسبق آژانس اطلاعاتی ISI پاکستان، در جلسه غیر رسمی با خبرنگاران گفته بود: "ژنرال ضیاء الحق طی سفر خود به آمریکا اظهار داشت که جاسوس های آی اس آی به تمامی کشور ها ارسال و یا از آنجا استخدام خواهند شد بجز آمریکا؛ اما ما برخلاف دستور ژنرال، دو هزار نماینده آی اس آی به آمریکا فرستاده بودیم." روزنامه های آمریکایی بیش از یک بار در گزارش های خود فاش کرده اند که چگونه ماموریت های دیپلماتیک خارج از پاکستان به چه نحوی منحرفان سیاسی کشورشان را تحت نظر دارند.