به گزارش راز نیوز، خانم عاصمه شیرازی خبرنگار در مقاله خود درخصوص روابط پاکستان و اسرائیل نوشت: بعد از ظهر دلپذیر مارس 2019 بود، یکی از شخصیت های مهم اسلام آباد چند خبرنگار را دعوت کرده بود. 26 فوریه جنگنده های هندی با نقض قوانین بین المللی وارد خاک پاکستان شدند، اما پاکستان در پاسخ به این اقدام تنها جنگنده های هند را سرنگون کرده و یکی از خلبانان را دستگیر و پس از چند ساعت به هند تحویل داد.
هر شخص حاضر در این سالن بزرگ می‌خواهد علل و دلایل پیامدهای تنش های هند و پاکستان را بداند.
شخصیت مهم در این میان بیانی تکان دهنده ابراز داشت و گفت: هند با همکاری اسرائیل قصد حمله به مرز راجستان را داشت که از طریق اطلاع و اقدام به موقع سازمان های امنیتی این امر با شکست روبرو شد و پاکستان با جهانی کردن این خبر، هند را از انجام چنین عملی بازداشت که درپی آن این خطر رفع شد.
تمامی حضار در سالن با دقت درحال گوش دادن به سخنان او بودند، زمانیکه سوال و جواب شروع شد، سوال کردند که انگیزه عدم ارتباط پاکستان با اسرائیل چیست، درحالی‌که بسیاری از کشورهای عربی از جمله ترکیه با اسرائیل ارتباط دارند، چرا ما در این مورد حساسیت زیادی بروز می‌دهیم؟
آن شخصیت مهم در پاسخ گفت :"دل اجازه نمی‌دهد، چگونه می‌توانیم اسرائیل را به رسمیت بشناسیم؟" اطمینان در چهره بسیاری از افراد با شنیدن این پاسخ نمایان شد.
پاکستان چرا اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد؟ این سوال مهمی است که پاسخ آن از دو روش احساسی و تاریخی قابل بیان است.
پس از تشکیل و استقلال کشور پاکستان، محمد علی جناح بنیانگذار آن تنها یکسال پس از آن در قید حیات بود، در 13 ماه آخر عمر ایشان، اگر بیانات یا دستورات مهمی از سوی بنیانگذار پاکستان در مورد روابط خارجی بیان شدند، بیشتر آن مرتبط با اسرائیل هستند.
در سال 1947 زمانیکه دیود بن گریون بنیانگذار اسرائیل تلگرامی مبنی بر شروع روابط دیپلماتیک به محمد علی جناح فرستاد، وی پاسخ آن را نداد. این واکنش نشان داد که پاکستان نمی‌خواهد روابط دیپلماتیک با اسرائیل داشته باشد.

خانم عاصمه شیرازی در ادامه مقاله خود نوشت: یادمان باشد که اسرائیل نیز چون پاکستان برپایه تفکر دینی بوجود آمد و به عنوان نخستین دولت یهود در جهان شناخته می‌شود. در حقیقت اسرائیل، پاکستان را به عنوان یک کشور دارنده قدرت هسته ای اسلامی، تهدید بزرگی برای خود می‌داند و این است علت نامگذاری بمب اتمی پاکستان به نام "بمب اسلامی" توسط اسرائیل. و این نیز حقیقتی است که پاکستان نسبت به اشغال فلسطین و فلسطینی ها دارای احساسات ویژه ای است و هر دولت پاکستانی تاکنون نسبت به این مسئله بی اعتنا نبوده است.
رابرت فسک در کتاب معروف خود با عنوان "جنگ جهانی تمدن ها" می‌نویسد که پاکستان در زمان های متعدد از اسرائیل تسلیحات خریداری می‌کرده است.
خورشید محمود قصوری وزیر امور خارجه اسبق پاکستان نیز در کتاب "نیدر هاک نار آ دوو" درخصوص ملاقات مخفی صورت گرفته با سلوون شیلون وزیر امور خارجه اسرائیل در پی تنش میان هند و پاکستان می‌نویسد: اتحاد دفاعی هند و اسرائیل و سلاح های مدرن اسرائیلی تهدیدی برای پاکستان بودند. از طرفی اسرائیل نیز از برد موشک های جدید پاکستان بیمناک بود. پاکستان اهمیت روابط با اسرائیل در زمینه منطقه ای را به خوبی می‌دانست و کشور برادر اسلامی ترکیه این امر را درک کرد و فرصت و مکانی برای جلسات مخفی را فراهم آورد.
آقای قصوری در امتداد نوشته های خود با اشاره به سوال وزیر امور خارجه اسرائیل در بدو دیدارش که پرسید چرا پاکستان، بیش از خود فلسطینی ها به فکر و حامی آنها است؟، در ادامه خاطر نشان کرد، پاکستان و اسرائیل در زمان های متعدد روابط پنهانی داشته اند، مثلا در دوران ژنرال ضیاء الحق مابین دو طرف روابط اطلاعاتی برقرار بود، بویژه برای افزایش ظرفیت مجاهدین، پشتیبانی خط لوله افغانستان و CIA وجود داشت.
به هر حال، برقراری روابط میان اسرائیل و پاکستان برای کدام یک اهمیت بیشتری دارد...؟ سیاست های خارجی کشورها از دوجنبه منافع ملی و تفکرات تشکیل می‌شوند. پاکستان با برقراری روابط با اسرائیل می‌تواند چه منافعی کسب کند، این سوال مهمی است، اما پاکستانی که روابط آن با برخی کشورها به چندین دهه بازمی‌گردد، چه سودی داشته است؟
مشکل کشور های دیگر نیستند بلکه سیاست های ما هستند، آیا با به رسمیت شناختن اسرائیل می‌توانیم روابط برابری داشته باشیم، آیا روابط دیپلماتیک با بیش از صد کشور جهان می‌تواند تجارت ما را ارتقاء بخشد، آیا در حال حاضر کشوری به وضوح از موضع پاکستان در مورد کشمیر حمایت می‌کند، آیا تجارت ما می‌تواند در هر نقطه از هند تا بنگلادش باشد؟ پس بنابراین وقت آن است تا از بحث غیر ضروری خارج شویم و تفکر عملی را درپیش گیریم. ما باید درمورد آنچه به نفع ما است فکر کنیم و بله، چانه زنی منافع ناشی از فداکردن ایده ها است، معامله براساس دادن و گرفتن است. حدس بزنید که باید چه چیزی را در این معامله بدهیم؟