دهلی نو: به گزارش راز نیوز| پس از حل و فصل اختلاف دوساله مرزی بین چین و هند، تنش ادامه دار بین دو ابر قدرت کاهش یافته است. اما در هند، منتقدان این تحول را عقب نشینی دولت می خوانند و می گویند: دولت زمین کشور را بدون جنگ به پکن داده است.

منتقدان داخلی هند شکایت دارند که این معامله برای آنها هزینه زیادی داشته است از جمله که عشایر چراگاه های خود را از دست داده اند، از طرفی هم تحلیلگران هشدار می دهند که تنش های مرزی هر لحظه ممکن است مجددا شعله ور شود. قرار دادی بین چین و هند در مورد منطقه لاداخ شرقی گوگرا-هوت اسپرنگز در سپتامبر سال جاری امضا شد. پس از این توافق، یکی از اختلافات جاری بین دو کشور در مرزها که مدتی بود دو کشور بر سر آن درگیر بودند، حل شد.

راهول گاندی رهبر حزب مخالف کنگره در هند طی صحبت درمورد توافق انجام شده با چین، گفته بود که نخست وزیر هند بدون جنگ منطقه ی یک هزار کیلومتر مربع را به چین داده است، آیا دولت هند می تواند پاسخ دهد که چگونه می توان این منطقه را بازپس گرفت؟  وی مدعی شد که چین درخواست هند برای بازگرداندن وضعیت آوریل 2020 را رد کرده است.

براساس تصاویر ماهواره ای منتشر شده توسط دیمو سایمون تحلیلگر امور اطلاعاتی، عقب نشینی چین از منطقه مذکور تایید شده است. به گفته او: تصاویر ماهواره ای تایید می کنند که اردوگاه های چینی در مرز وجود داشته که اکنون جمع آوری شده اند. با این حال ارتش همچنان در این مکان در قلمرو چین مستقر است.

After 16 rounds of talks between #India & #China, one more border friction point has seen disengagement, imagery of Chinese side confirms what used to be a border camp, has now been removed, depth deployments however remain pic.twitter.com/eiTlyPPdUo

— Damien Symon (@detresfa_) September 12, 2022

پروین سوهنِ افسر سابق ارتش و تحلیلگر امور دفاعی هند می گوید: ارتش آزادیبخش خلق چین آماده ی عقب نشینی حتی یک اینچ از مناطقی که دو سال پیش اشغال کرده بود، نیست. پس از توافق انجام شده در سپتامبر، ارتش های دو کشور مقابل هم نیستند و منطقه حائل ایجاد شده توسط چین، شش کیلومتر در داخل خاک هند قرار دارد.

وی همچنین اظهار داشت، ارتش چین در مناطق مهمی از منطقه همیالیا که هند مدعی آن است، حضور دارد. منطقه دیسپانگ پلینز منطقه ای در مجاورت یخچال سیاچن شامل این مناطق می شود که منطقه بسیار حساسی در مرز های هند، پاکستان و چین می باشد. منطقه دیسپانگ در صورت جنگ با یکی از دو کشور پاکستان یا چین از حیث دیده بانی و تامین تدارکات بسیار اهمیت دارد.

 عشایر سردرگم

سجاد کارگلی از سیاسیون منطقه لاداخ کشمیر هند اظهار داشت که کاهش درگیری میان هند و چین به مقداری خوشایند است اما منتقدان داخلی به دلیل از دست دادن چراگاه ها خشمگین هستند زیرا اکنون این منطقه به محدوده حائل تبدیل شده است .

کلچوک استانزن نماینده شورای محلی مستقر در نزدیکی مرز در این منطقه می گوید: بسیاری از مراتع ما گرفته شده است و اکنون عشایر مجبورند برای چرای حیوانات خود فاصله 15 کیلومتری را طی کنند.

استانزن و دیگر مردم محلی اظهار داشتند که از دست دادن چراگاه بر تجارت پشمینه تاثیر می گذارد. این تجارت پشم از موی حیوانات از 600 سال گذشته در این منطقه ادامه داشته است و برای حدود دو و نیم میلیون نفر شغل ایجاد کرده بود.

استراتژی چین

آپارنا پاندی محقق مرتبط با امور هند و آسیای جنوبی در اندیشکده هادسون آمریکا می گوید که گوگرا بخشی از استراتژی چین برای تصاحب تدریجی زمین بود. این استراتژی "برش سالامی" نامیده می شود که به موجب آن چین به تدریج قلمرو را تصرف می کند و سپس رقیب خود را مجبور می کند آن را به عنوان یک واقعیت به رسمیت بشناسد. ارتش چین از سال 2012 تا 2020 میلادی برخی از مناطق مرزی هند را به تصرف خود در آورده است، که در هر مورد از آن هند مجبور به عقب نشینی شده و ارتش خود را عقب کشیده است درحالیکه چین چنین کاری نکرده؛

وی افزود: هرچند این دفعه هند به درگیری های مرزی پایان داده است اما نیروهای اضافی مستقر در منطقه را زمانی باز خواهد گرداند که چین نیز چنین کند.

مایکل گلومن معاون مدیر برنامه آسیا در گروه تحقیقاتی مرکز ویلسون مستقر در واشنگتن می گوید که چین هنوز هم به دلایل زیادی از جمله گنجاندن هند در گروه "چهار" از هند عصبانی است، زیرا چین این گروه را به عنوان یک اتحاد نظامی بازدارنده علیه خود می بیند.

شایان ذکر است Quad گروهی است که برای همکاری امنیتی تشکیل شده و شامل کشورهای ایالات متحده، ژاپن، استرالیا و هند است.

وی اظهار داشت که چین هر زمان که بخواهد می تواند هند را تحریک کند، اما هند توانایی متوقف کردن چنین حرکتی را ندارد. باوجود جدایی اخیر در شرق لاداخ، نیروهای چینی همچنان در مناطق هند حضور دارند.