وزیر خارجه ی پاکستان عبد الله حسین هارون گفت : آمریکا علیه پاکستان نیت های شومی در سر می پروراند، پاکستان برای آنها دیگر ارزشی ندارد، طی سال های اخیر آمریکا برای پاکستان دام های زیادی را سد راهش قرار داده است، که این رفتارهای آمریکا در آینده، برای ادامه ی روابط بین دو کشور خطرناک خواهد بود.

ما باید برای آینده ی کشور خود راهی را برگزینیم، وی افزود : حکومت های گذشته در پاکستان ساکت مانده اند.

مثلا وقتی نماینده ی پاکستان به عربستان رفت به وی حتی اجازه ی سخنرانی نیز ندادند.

تا به حال آمریکا هر کاری را به ما گفته، ما آنرا انجام داده ایم ولی نتیجه ی خوبی عایدمان نشد. باید از این تاریخ و گذشته ی نه چندان دور عبرت گرفت.

آمریکا چندی پیش رزمایش دریایی را در آب های چین برگزار کرد که در آن وظایفی را به هند داد، توجه آمریکا به سوی چین و هند است و این دلیل تنهایی ما است.

یکی از دلایل ناراحتی آمریکا از پاکستان آن است که پاکستان را از شرکت در قرارداد های FATF و IMF بازداشته اند که این به نفع پاکستان است.

مصاحبه کننده سلیم صافی از وزیر خارجه پرسید : آیا در این دوران که آمریکا به پاکستان بی اعتنایی می‌کند، آیا عربستان به پاکستان کمک می کند یا خیر؟

وزیر خارجه در پاسخ گفت : اگر امروز بانک اسلامی به ما پولی به ارزش 4 بیلیون دلار کمک بکند و ما را از قرض هایمان نسبت به IMF نجات بخشد، معلوم می شود که عربستان حامی و همراه مااست . ما همیشه گفتیم که برای حفاظت از آنها (عربستان سعودی) آماده ایم اما آیا تابه حال آنها نیز گفته اند که ما نیز نخواهیم گذاشت کسی به پاکستان آسیبی برساند؟!

وی در ادامه افزود : امروز پاکستان که بزرگترین قدرت اسلامی است، نیازمند پولی بالغ بر ارزش 6 بیلیون دلار دارد، و بانک اسلامی باید به پاکستان برای رهایی از IMF در این قبال کمک کند. با کمک بانک اسلامی به پاکستان این امر واضح می شود که عربستان قدردان کمک های پاکستان است.

تعهدات و قرار دادهای نظامی بین ترکیه و ایران نیز درحال گسترش است، باید دراین مورد نیز چاره جویی کنیم. اگر ما نیز توانستیم در تعهدات و قراردادها شرکت کنیم، معلوم می‌شود که تابه حال دوستی بین کشورها را موازن قرار داده و باهمه به خوبی و عدالت برخورد کرده ایم.

آمریکا نیز 3 تریلیون دلار به چین بدهکار است، درحال حاضر جنگ تجارتی در حال انجام است که 5%درصد از تجارت جهان را تحت تأثیر قرار خواهد داد. ما (پاکستان) بارها و بارها از IMF قرض گرفته ایم و اکثرا نیز آنرا به موقع پرداخت کرده ایم، ما نیز از مشتریان خوب IMF هستیم و به آنها سود می‌دهیم.

اوباما و بوش گفته بودند که ما در افغانستان پیروز شده ایم. این درحالی است که آمریکا در این جنگ تابه حال 1تریلیون دلار هزینه کرده است و سالانه نیز 45بیلیون دلار هزینه میکند. ابتدا به ما گفتند وزیرستان جنوبی، سپس شمالی، پس از آن مذاکرات نیز کردیم، حال نیز از ما چه می خواهند!

ما همیشه مثل سرباز مطیع در مقابل آمریکا بوده ایم اما چیزی عائدمان نشد، درحالی‌که آمریکا 7/8بیلیون دلار برای جنگ هدیه داده است.

ما نیز همیشه درمقابل آمریکا تسلیم بوده ایم و هرچه اوگفت ما انجام دادیم اما امروز که از افغانستان خارج شدیم، فورا هند را وارد افغانستان کرد.

حکومت آینده اگر توانست توازن را برقرار کند و خود را از جنگ دور نگاه دارد که به سود آن است. جایگاه ما باید به گونه ای باشد که درجایی قرار گیریم تا وضعیت اقتصادی دو طرف بهبود یابد. از چند سال اخیر رفتار هند هجومی بوده است و این رفتار او حاصل آموزش های آمریکا به وی است. آمریکا نیز به اسرائیل آموزش داد که چگونه با اعراب رفتار بکند و اسرائیل نیز طبق همان روش با اعراب رفتار کرد اما درحال حاضر عربستان سعودی و برخی از کشورهای عربی دیگر با اسرائیل روابط دوستانه دارند، اما آنها نمی‌دانند که همه ی اینها طبق برنامه ی ازقبل تعیین شده است و به همین ترتیب، افغانستان نیز روابط خود را با هند بهتر کرده است.

حال نیز خواهیم دید که روابط دوستانه ی عمران خان با هند تاچه حدی و زمانی ادامه خواهند یافت؟!

بهتر است که یک چارتر charter / منشور را در نظر بگیریم، اگر هند منشور کشمیر را نادیده بگیرد، باید برای بهبود وضعیت مردم کشمیر، به دادگاه بین المللی شکایت کنیم.

من در این مورد نیز صحبت کردم اما به من گفته شد که این از اختیارات و وظایف شما خارج است. من دراین مورد اصرار کردم، اما پاسخی که شنیدم این بود که : این در اختیارات و ظایف شما نیست.