واشنگتن:بخش اردو زبان صدای آمریکا گزارشی از وضعیت سرکوب رسانه های خبری در بخش های مختلف فضای مجازی و میزان آزادی رسانه های مجازی برای انتشار محتوای ضد نظام پاکستان منتشر کرده است.

پس از آنکه در اوایل آغاز سال 2017 میلادی بر میزان سرکوب و برخورد با روزنامه های حقیقت جو در سطح کشور پاکستان افزوده شد،روزنامه نگار و اهالی روزنامه به رسانه های جایگزین اعم از وب سایت ها، وبلاگزها و پرتال های خبری روی آوردند که امید تازه ای را در دل روزنامه نگاران حقیقت طلب به وجود آورد.

خبرگزاری صدای آمریکا به سراغ سردبیران دو پایگاه خبری «همه ما» و «دوران جدید» رفته است و از آنان در خصوص مشکلات پیش روی فعالیت خبری در مواجه با سانسورهای خبری مصاحبه نموده است.

وجاهت مسعود روزنامه نگار و تحلیل گر برجسته که مدیریت خبرگزاری اردو زبان «همه ما» را بر عهده دارد در مصاحبه خود به خبرنگار صدای آمریکا گفته است:از جنوری سال 2017 ما شاهد ربوده شدن وبلاگ نویسان توسط سازمان های اطلاعاتی پاکستان بوده ایم و پس از آن اگر ادعا کنیم که رسانه های جایگزین روزنامه ها با سرکوب مواجه نیستند،خلاف واقع گفته ایم.

وی در پاسخ به این سوال که چه موضوعاتی ممنوع البحث هستند گفت:بعضی از موضوعات که از حساسیت بالایی برخوردارند و مرتبط با امنیت ملی هستند،موضوع سیاست های خارجی و یا موضوعات حساس مذهبی.همان طور که مطبوعات و نشریات تحت کنترل و سانسور هستند،رسانه های مجازی و الکترونیکی نیز مورد کنترل و سانسور واقع میشوند.

رضا رومی،روزنامه نگار،تحلیل گر و مدیر پرتال خبری «دوران جدید» نیز در مصاحبه با صدای آمریکا گفت:بسیاری از موضوعات بدون آنکه اعلام گردند در لیست ممنوعه قرار دارند و ما در این زمینه بسیار با احتیاط گام برمیداریم زیرا وب سایت ما به دلیل حمایت از نهضت «حفاظت از شهروندان پشتون» مورد تعلیق قرار گرفته است،ما نمیخواستیم این نهضت به عنوان یک حرکت ضد دولتی معرفی گردد و ما به دنبال آن بودیم که این نهضت را صدای فریاد مظلومان نشان دهیم،ما در حال حمایت از این نهضت و پوشش خبری آن بودیم،کاری که نشریات و مطبوعات انجام نمیدهند.

رضا رومی گفت:وضع قانون جرائم سائبری قدرت زیادی به اداره های دولتی پاکستان خصوصا اداره ارتباطات مخابراتی داده است،زیرا این اداره قادر است تمامی محتوایی را که تصور نماید بر خلاف منافع ملی پاکستان است را حذف نماید.

اما آنچه که در این بین جای سوال دارد این است که چه کسی منافع ملی را تعیین میکند؟

فواد حسن یکی از روزنامه نگاران پاکستانی که سابقه مواجه با سانسور را داشته معتقد است:اکثر وبلاگ ها با یک تماس سازمان های اطلاعاتی مسدود میشوند تا حدی که نویسنده با تحریم توسط وبسایت ها روبرو میشود.زیرا وبسایت ها این نکته را به خوبی میدانند چنانچه ما درباره این موضوعات حساس،چیزی را نشر دهیم با اقدامات سازمان های اطلاعاتی روبرو خواهیم شد،بر این اساس ما از سوی وبسایت ها نیز با سانسور مواجه هستیم.

فواد در ادامه گفت:گزارش درباره افراد ربوده شده توسط سازمان های اطلاعاتی پاکستان،مشکلاتی را برای ما به همراه می آورد.

وی گفت:ما تنها میتوانیم ربوده شدن یک فرد خاص توسط سازمان های اطلاعاتی را گزارش کنیم،اما پیگیری مداوم آن و بررسی جزئیات مربوطه امری ناممکن است.

فواد گفت:ما حتی اجازه بحث در خصوص فعالیت های تجاری سازمان های اطلاعاتی را نداریم.

زیب النساء برکی معاون سردبیر دی نیوز نیز در مصاحبه با صدای آمریکا گفت:با وجود اینکه خبرگزاری ها تحت زمینه رسانه های اجتماعی در حال گسترش هستند و مورد استقبال واقع شده اند،اما نمیتوان گفت این خبرگزاری ها و پرتال های خبری از سانسور به دور بوده اند و سانسور در همه جا وجود دارد،چه نشریات و مطبوعات،چه رسانه آنلاین و چه رسانه اجتماعی.اما رسانه های اجتماعی و الکترونیکی اجازه نشر مطالبی را دارند که نشریات و مطبوعات مجاز به انتشار آن را ندارند.

وی گفت:در جامعه کنونی،روزنامه نگاران بیشتر از واکنش به یک عمل میترسند تا خود آن عمل.آنها به نتیجه نوشته های خود فکر میکنند که آنچه که ما مینویسیم چه نتایجی ممکن است در بر داشته باشد.با توجه به همین امر،در محیط جامعه آن قدر خفقان وجود دارد که کسی نباید تصور کند که موضوع جدیدی را مطرح نماید.

مرحومه عاصمه جهانگیر دو سال قبل در یکی از سخنرانی های خود گفته بود:«شما هر روز صدای جیغ و فریاد مردم را در تلویزیون میشنوید،اما در واقع کسی سخنی به زبان نمی آورد،در آنجا صدای جیغ و فریاد وجود دارد اما صدای مردم خاموش است».